Πρόκειται για μια διαδραστική εγκατάσταση που δημιουργεί μια εικόνα δέρματος, με ρυτίδες και χαρακιές. Εξερευνά τα χρώματα και τις υφές από τις οποίες είμαστε φτιαγμένοι. Συγχωνεύει το παρελθόν και το παρόν μας: την κληρονομιά, το περιβάλλον, τη φύση, τον πολιτισμό μας, αλλά και τη συμβολή των επισκεπτών.

Βιογραφικό

Η Anna Carreras είναι προγραμματίστρια υπολογιστών (ασχολείται με τη δημιουργική κωδικοποίηση) και ψηφιακή καλλιτέχνις. Η εργασία της εστιάζει στη χρήση παραγωγικών αλγορίθμων, δημιουργικού κώδικα και διαδραστικής τεχνολογίας ως εργαλείων επικοινωνίας και μέσων δημιουργίας εμπειριών.

Το συγκεκριμένο πρότζεκτ επιδιώκει μέσα από μια ομιλία/συζήτηση και μια έκθεση στο τοπικό πλαίσιο του χωριού Αγρού να διερευνήσει την τρέχουσα κατάσταση οικολογικής έκτακτης ανάγκης ως συνέπεια της αποικιοκρατίας.

Βιογραφικό

Η πρακτική του Στέλιου Καλλινίκου διασταυρώνει χώρο και τόπο, χρόνο και Ιστορία, ως εκδηλώσεις πολλαπλών συνυφασμένων λόγων νοήματος, εξετάζοντας κρίσιμα ζητήματα όπως το περιβάλλον και οι επιπτώσεις της αποικιοποίησης, της τεχνολογίας και της πολιτικής της εικόνας.

Το πρότζεκτ αποτελείται από μια σειρά πρακτικών παιχνιδιών που επιχειρούν να ανακαλύψουν εναλλακτικές στρατηγικές διαμόρφωσης συλλογικοτήτων. Βασισμένο στη διαίσθηση, την παρόρμηση και τη βαθιά ακρόαση, το εργαστήριο αγκαλιάζει την πολλαπλότητα της ερμηνείας που επιτρέπει στα θεμέλια της φροντίδας και της στήριξης να πλάσουν την εμφάνιση του χάους σε τάξη. Το εργαστήριο είναι ανοιχτό σε όλους, ανεξαρτήτως εμπειρίας.

Βιογραφικό

Ο Δημήτρης Χειμώνας είναι καλλιτέχνης, θεατρολόγος και ερμηνευτής. Το έργο του ερευνά θεατρικές συμβάσεις, τεχνάσματα και πλαίσια μέσω της χρήσης και της κατάχρησής τους. Έχει παρακολουθήσει το πρόγραμμα Home Workspace του Ashkal Alwan στη Βηρυτό (2018-2019) και παρακολούθησε με επιτυχία τη σειρά μαθημάτων Acting & Contemporary Theatre στο East15 Acting School στο Λονδίνο (2012-2015).

Ο Márcio Carvalho εστιάζει κυρίως σε συλλογικές τεχνολογίες και πρακτικές μνήμης, εξετάζοντας τη δημόσια ζωή και τα δημόσια αρχεία, την αυτοβιογραφική και συλλογική μνήμη.

Βιογραφικό

Χρησιμοποιεί την τέχνη της περφόρμανς ως πρακτική που βασίζεται στη διαδικασία και ως εργαλείο για να εξετάσει αναπαραστατικές μνήμες που είναι ενσωματωμένες σε διαφορετικά αστικά και ιδιωτικά περιβάλλοντα.

Μέσω οπτικοακουστικής εγκατάστασης, το πρότζεκτ της Kia θα μελετήσει αντικείμενα και σύμβολα στην τοπική κοινωνία τα οποία αποτελούν κληροδοτήματα της βρετανικής αποικιοκρατίας στο νησί, για να εξετάσει πώς μπορούν τα ξένα στοιχεία που παρεισφρέουν να μετασχηματίσουν την υπάρχουσα κουλτούρα.

Βιογραφικό

Η Kia Redman είναι μια βιντεοκαλλιτέχνις και δημιουργός κινούμενων σχεδίων με έδρα τα Μπαρμπάντος, το έργο της οποίας εξερευνά εναλλακτικές προοπτικές για την αποικιακή ιστορία, τον πολιτισμό και το «ανήκειν» μέσα από αφηγήσεις με επίκεντρο τον παράδεισο, τη γυναίκα και τις σύγχρονες ταυτότητες της Καραϊβικής.

Η Mónica αναπτύσσει καλλιτεχνικά ερευνητικά πρότζεκτ γύρω από την τεχνολογία. Την ενδιαφέρει να ανοίξει και να ενσωματώσει μια εννοιολογική ρήξη γύρω από τις τεχνοεπιστημονικές προκλήσεις που μας παρουσιάζονται σήμερα. Η πρακτική της εστιάζεται στην τεχνοποικιλομορφία και διαχειρίζεται την επείγουσα ανάγκη για αποαποικιοποίηση της τεχνολογίας μέσω της ανάπτυξης διαφορετικών κομματιών ηλεκτρονικής τέχνης.

Βιογραφικό

Η Mónica Rikić είναι καλλιτέχνις νέων μέσων από τη Βαρκελώνη. Η πρακτική της επικεντρώνεται στον κώδικα, σε ηλεκτρονικά και αναλογικά αντικείμενα για τη δημιουργία διαδραστικών έργων που είναι σχεδιασμένα ως πειραματικά παιχνίδια. Την ενδιαφέρουν ο κοινωνικός αντίκτυπος της τεχνολογίας, η συνύπαρξη ανθρώπου-μηχανής και η επανοικειοποίηση/επανάκτηση τεχνολογικών συστημάτων και συσκευών.

Η Singh θα εξερευνήσει τις φωνές και τις φωνητικές πρακτικές της κοινότητας του Αγρού σε μια ζωντανή εμφάνιση και μια σειρά σχεδίων. Η καλλιτέχνις χρησιμοποιεί τη φωνητικότητα ως εργαλείο για να επεξεργαστεί έννοιες κληρονομιάς και ταυτότητας.

Βιογραφικό

Η Nicola Singh είναι καλλιτέχνις περφόρμανς και πειραματική τραγουδίστρια. Εξετάζει διαφορετικές προσεγγίσεις στον αυτοσχεδιασμό. Εργάζεται επίσης σε όλο το φάσμα των εικαστικών τεχνών – κυρίως με κείμενο, ταινίες και σχέδιο.

Πρόκειται για μια πράξη μνήμης και σύνδεσης με ένα δύσκολο παρελθόν. Φτιαγμένα από ακρυλικό που πλάθεται με τη φωτιά, οι συστρεφόμενες φιγούρες φέρουν κάτι από τον άνθρωπο και το πνεύμα του.

Βιογραφικό

Η Akeelah Bertram είναι μια καλλιτέχνις που εξερευνά την κληρονομιά και την ταυτότητα μέσω δημιουργικής τεχνολογίας. Τα έργα της συνδυάζουν φως, ήχο, γλυπτική και διάδραση, για να δημιουργήσουν βιωματικούς χώρους που δίνουν προτεραιότητα στη συναισθηματική εμπειρία.

Τα πουλιά δεν κάθονται να μεμψιμοιρούν μ’ ένα ποτήρι κρασί. Μαζεύουν κλαδιά και φτιάχνουν φωλιές. Ένα κοινοτικό τελετουργικό ή ένα εργαστήριο παραστατικής land art όπου οι συμμετέχοντες καλούνται να περπατήσουν μαζεύοντας κλαδιά, φτερά, καλαμάκια, κλωστές, διάσπαρτα σπαράγματα θλίψης και απώλειας, και να χτίσουν μια φωλιά όπου μπορούν να χωρέσουν.

Βιογραφικό

Η καλλιτεχνική εργασία της Sara Baga διαμορφώνεται μέσα από την ποιητική της ματιά στις αόρατες όψεις του κόσμου, με την ανθρώπινη οικολογία να βρίσκεται στον πυρήνα της δημιουργίας της. Δημιουργεί με φιλμ, φωτογραφία, φωνή και τελετουργία, μέσα που δημιουργούν, σύμφωνα με την ίδια, μια ισχυρή μορφή περφόρμανς για εσωτερική αλχημεία και συλλογική αλλαγή.

Η Λάρα, μια νεαρή σκηνοθέτρια, βρίσκεται σε ένα απροσδιόριστο σημείο μεταξύ Κούβας και Μοζαμβίκης. Πάνω από ένα φανταστικό μπαλκόνι προς τον Ινδικό Ωκεανό, η Λάρα αναζητά απαντήσεις για τη μακρά σιωπή του πατέρα της. Νιώθει τη μοναξιά που προηγείται του επικείμενου χαμού του πατέρα της, Καμίλο. Αρχίζει να χαράζει μονοπάτια που την εμποδίζουν από την αρχή του τέλους.

Οι γυναίκες Σαχαράουι αντιμετωπίζουν καθημερινά τη δίψα στη χαμάντα, την κατάρα της ερήμου. Έχουν χτίσει το καταφύγιό τους σε μια γη όπου κανείς δεν είχε καταφέρει να επιβιώσει μέχρι τότε. Για πάνω από σαράντα χρόνια αντέχουν και φροντίζουν τους ανθρώπους τους εκεί. Εξασφαλίζουν ότι κάθε σταγόνα νερού διανέμεται σύμφωνα με τις ανάγκες της κάθε οικογένειας, ενώ περιμένουν και επιθυμούν ένα διαφορετικό μέλλον για τα παιδιά τους. Αλλά υπάρχει μια ακόμα πιο τρομερή δίψα που στεγνώνει το λαιμό τους, για την οποία δεν βρίσκουν ανακούφιση. Οι Σαχαράουι αντιπροσωπεύουν μία από τις παλαιότερες ομάδες προσφύγων στον κόσμο, οι οποίοι εγκατέλειψαν τα σπίτια τους το 1975, ως αποτέλεσμα της μαροκινής κατοχής της πατρίδας τους στη Δυτική Σαχάρα – ισπανική αποικία από το 1884. Κατά τη διαδικασία της ανεξαρτησίας, η Ισπανία ουσιαστικά τα εγκατέλειψε και τα πούλησε στο Μαρόκο. Σήμερα η σύγκρουση παραμένει άλυτη και οι πρόσφυγες Σαχαράουι εξακολουθούν να ζουν σε πέντε καταυλισμούς στην έρημο Σαχάρα, στο νοτιοδυτικό άκρο της Αλγερίας, εξαρτημένοι σε μεγάλο βαθμό από τη διεθνή βοήθεια.

Το A Line Was Drawn συνδυάζει μια σειρά από πηγές υλικού, όπως αρχειακά φιλμ και ψηφιακά βίντεο. Το έργο αμφισβητεί τον τρόπο με τον οποίο είναι δομημένος ο κόσμος μας, τον τρόπο με τον οποίο δημιουργούνται σύνορα και όρια που περιορίζουν την κίνησή μας. Αναπόσπαστο μέρος της διαμόρφωσης, επιβολής και διατήρησης αυτών των οριοθετήσεων είναι ο σχετικός έλεγχος των αφηγήσεων που τις περιβάλλουν. Μέσω των πολυεπίπεδων μορφών και πηγών ήχου του, το A Line Was Drawn στοχεύει να αμφισβητήσει την ιδέα συμπαγών, αφιλτράριστων και ανόθευτων αφηγήσεων σε ντοκιμαντέρ και ειδησεογραφικά δελτία που έχουν ως αποστολή να μεταφέρουν μια συγκεκριμένη αφήγηση, να πείσουν ή να εμπεδώσουν μια άποψη.

Το Ishtar είναι μια πειραματική ταινία μικρού μήκους βασισμένη στην ομώνυμη gender fluid θεότητα της Μεσοποταμίας. Η ταινία εξετάζει την αποικιοκρατία του φύλου και επανεξετάζει τον τρόπο με τον οποίο το Ηνωμένο Βασίλειο έχει επιβάλει την ιδέα του δυαδικού φύλου ως θεμελιώδη αρχή αυταπόδεικτης ισχύος σε ζητήματα ταυτότητας. Είναι μια επιβεβαίωση της ιστορικής και της σημερινής μας ύπαρξης. Το Ishtar διοργανώνει μια γιορτή σε έναν κήπο στην αγγλική εξοχή για πέντε έγχρωμα τρανς/μη δυαδικά αδέρφια που δεν συμμορφώνονται με συγκεκριμένα πρότυπα φύλου. Κάθε επισκέπτης περιέχει τόσο την ιστορία των προγόνων του όσο και τον σημερινό εαυτό του.

Ένα ζευγάρι ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον. Σύντομα ανακαλύπτουν τα εμπόδια που πρέπει να ξεπεράσουν για να γίνουν αποδεκτοί. Καθώς οι γενιές εξελίσσονται, η θέση τους αλλάζει σε αυτό που κάποτε ήταν ξένος τόπος. Ένας προβληματισμός για την αφομοίωση των μεταναστών και την απαλλαγή από το βάρος της ταυτότητας.

Το Biographies of Objects διερευνά τα πιθανά μέλλοντα της εθνικότητας στον διακρατικό λόγο μέσα από το πρίσμα της κβαντικής φυσικής και της τεχνολογίας, ενώ αντιμετωπίζει φλέγοντα οικουμενικά και υπαρξιακά ζητήματα της ανθρωπότητας που βρίσκεται σε κρίση. Το πρότζεκτ εστιάζει στα σύμβολα της πολιτιστικής παραγωγής και στην παρουσία τους στην οικοδόμηση της εθνικής και πολιτισμικής ταυτότητας. Καθώς αντιλαμβάνεται τη διασπορά ως φαινόμενο που ενθαρρύνει πολυτοπικές προσκολλήσεις, το πρότζεκτ στοχεύει να συσχετιστεί με τον ψηφιακό χώρο των διαδικτυακών διεθνών κοινοτήτων. Επικεντρωμένο σε μια μεταφορά ενός αντικειμένου πολιτισμικής σημασίας, το έργο αποδομεί τη διαμόρφωση της πολιτισμικής ταυτότητας σε πολλαπλούς πολιτισμούς. Βασισμένο στις ιστορικές ρίζες των χαρακτηριστικών γαλανόλευκων κεραμικών από την Αρχαία Αίγυπτο, την Περσία και τη Μεσοποταμία μέσω της Κίνας, της Ρωσίας, της Ευρώπης και της Βρετανίας, ο αφηγητής, δημιούργημα τεχνητής νοημοσύνης, οδηγεί τον θεατή σε όλο το ταξίδι του αντικειμένου, μέχρι τα μικροσωματίδια και τα κύματα του γνωστού σύμπαντος, επιτρέποντας την πρόσβαση στη μη ανθρωποκεντρική οπτική γωνία, ενώ αμφισβητούνται επείγοντα κοινωνικοπολιτικά θέματα.