Αλεξάνδρα Παμπούκα
Τι συνθέτει τον περίγυρό μου
Τι σε φέρνει στα Λύμπια; Σε ποιο βαθμό θεωρείς ότι συντονίζεται -θεματικά και αισθητικά- το δικό σου έργο με τη γενικότερη φιλοσοφία που πλαισιώνει το Φεστιβάλ Ξαρκής;
Στα Λύμπια με φέρνει η αγάπη μου για τα χωριά, τη φύση και η ανάγκη συμμετοχής σε συλλογικότητες. Βρήκα τη φετινή θεματική του Φεστιβάλ Ξαρκής «Επιστροφή στις Ρίζες: Περιβάλλον και Κοινωνία» πολύ οικεία στα ενδιαφέροντά μου, την καλλιτεχνική μου πρακτική και τις ανησυχίες μου. Η παράδοσή μας περιλαμβάνει πρακτικές που μπορούν να εφαρμοστούν σήμερα, ακόμη και σε συνδυασμό με νέες τεχνολογίες και να συμβάλουν σε έναν πιο βιώσιμο τρόπο ζωής. Στο εικαστικό μου έργο χρησιμοποιώ κυρίως φυσικά ή επαναχρησιμοποιημένα υλικά, εντάσσοντας παραδοσιακές τεχνικές αλλά και ψηφιακά μέσα. Οι θεματικές που με απασχολούν είναι η σχέση του ανθρώπου με τη φύση, την οικολογία, την παράδοση, την κιτς κουλτούρα και την τελετουργία. Προσπαθώ τα έργα μου -όπως και οι καθημερινές μου συνήθειες- να έχουν όσο το δυνατό λιγότερη επιβάρυνση στο περιβάλλον. Στόχος είναι πάντοτε η βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας. Γι’ αυτό δεν εξιδανικεύουμε το παρελθόν, αλλά ιδανικό θα ήταν να κρατήσουμε τα στοιχεία που θα μας βοηθήσουν να βελτιώσουμε το παρόν και το μέλλον. Αυτή η οπτική εμπίπτει στη γενικότερη φιλοσοφία του Ξαρκής και γι’ αυτό χαίρομαι για τη συνεργασία.
Πώς προέκυψε η έμπνευση για τη θεματική του εργαστηρίου που προτείνεις;
Έμπνευση για το εργαστήριο αποτελεί ο προβληματισμός «πώς καταναλώνουμε», είτε αυτό αφορά υλικά, είτε πληροφορίες. Ο ρυθμός της καθημερινότητας μας είναι τόσο γρήγορος που δεν έχουμε την ευκαιρία να επεξεργαστούμε, να επιλέξουμε συνειδητά τι πραγματικά χρειαζόμαστε. Ο προβληματισμός προέκυψε κυρίως κατά τη διάρκεια της συμμετοχής μου σε συμβιωτικά εργαστήρια/δράσεις που διεξάγονταν σε χωριά -μακριά από μεγάλα αστικά κέντρα- και συχνά είχαν ως αποτέλεσμα κάποιο εικαστικό έργο ή αποτελούσαν έναυσμα για συζητήσεις. Κατά τη διάρκεια αυτών των δράσεων είχα τον χρόνο να συνειδητοποιήσω πόσο αγχωτική είναι η καθημερινότητά μας, αφού λαμβάνουμε πάρα πολλές πληροφορίες (π.χ. από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τον περίγυρο κλπ.) χωρίς να έχουμε χρόνο να τις αφομοιώσουμε. Συχνά σκεφτόμαστε τι θα κάνουμε στη συνέχεια και ξεχνάμε να βιώσουμε το παρόν.
Σε ποιους απευθύνεται το εν λόγω εργαστήριο; Σε τι αποσκοπεί;
Κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου οι συμμετέχοντες/ουσες θα έχουν την ευκαιρία να κάνουν μια συνειδητή περιδιάβαση στο χωριό και να επικεντρωθούν στο να παρατηρήσουν τα στοιχεία που συνθέτουν τον περίγυρο και τι επιλέγουν να απομονώσουν από αυτόν. Θα κληθούν να συλλέξουν αντικείμενα, φωτογραφίες, ήχους κλπ και στη συνέχεια θα τα επεξεργαστούν για να δημιουργήσουν ατομικά ή συλλογικά έργα. Το εργαστήριο απευθύνεται σε άτομα που θα ήθελαν να μπουν σε αυτή τη διαδικασία περιδιάβασης, να παρατηρήσουν, να δημιουργήσουν κάποιο έργο και να δουν πώς ο καθένας/καθεμία αντιλαμβάνεται και αποτυπώνει ερεθίσματα από το κοινό περιβάλλον. Πώς τελικά έρχεται το έξω-μέσα και το μέσα-έξω;
