Μαρία Ανδρέου
SLOW LIFE REVOLUTION, PARTICIPATORY GESTURE
Πώς προέκυψε η ευαισθητοποίησή σου για ζητήματα σχετικά με την εργασία, τη χρονικότητά της και την παραγωγικότητα;
Προσεγγίζοντας τα συγκεκριμένα θέματα εν μέρη ως έννοιες -σε συνδυασμό με την πραγματικότητά τους- και ως αναπόσπαστους τομείς της καθημερινότητας, είναι αναπόφευκτο να μην φανερωθούν οι προβληματικές δυναμικές σε σχέση με την ατζέντα του καπιταλισμού και σύμφωνα με τις κοινωνικές προσδοκίες. Παρόλα αυτά, η εργασία και η ζωή του καλλιτέχνη επιταχύνουν την έκθεση σε τέτοιες σκέψεις και κατά συνέπεια την ευαισθητοποίησή του. Για παράδειγμα κάτω από ποια κριτήρια πραγματοποιείται η αξιολόγηση και η εκτίμηση ενός έργου, τόσο χρηματικά όσο και ως κοινωνική προσφορά; Τι αξία έχουν οι ώρες που περνάς ερευνώντας, οι ώρες που καταναλώνουν οι διάφορες παρεμφερείς δραστηριότητες (π.χ. αιτήσεις, χρηματοδοτήσεις) κ.ο.κ.;
Ποιες οι προσδοκίες σου από τη συμμετοχή σου στο φετινό Φεστιβάλ Ξαρκής;
Διατηρώ την ίδια προσδοκία με το πρότζεκτ μου, να δικτυωθούν και να επικοινώνηθουν διάφορες μορφές γνώσης οι οποίες πηγάζουν τόσο από θεωρητικές όσο και από εμπειρικές πρακτικές, και ουσιαστικά να μοιραστώ αυτά που έχω, μαθαίνοντας ταυτόχρονα μέσα από το κοινό που πρόκειται να συμμετάσχει.
Με ποιο τρόπο πιστεύεις ότι μπορούν κοινότητες όπως αυτήν του Ξαρκής να συμβάλουν, εάν όχι στη συνολική κοινωνική αναδόμηση, τουλάχιστον στη γένεση πυρήνων με κοινές ανησυχίες και προθέσεις;
Πιστεύω πως κάθε κοινότητα έχει τον δικό της τρόπο να προσεγγίζει και να ανταποκρίνεται στα διάφορα ζητήματα. Το πιο σημαντικό είναι να υπάρχουν και να προσφέρονται ο χρόνος και ο χώρος ώστε να συγκροτούνται και να δρουν οι ομάδες.
