Ζωή Παπαηρακλέους
TRAVERSAL: ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΤΙΚΗ ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΑ
Τι σε φέρνει στα Λύμπια; Σε ποιο βαθμό θεωρείς ότι το εργαστήρι που προτείνεις μπορεί να αφομοιωθεί σε ένα φεστιβάλ όπως είναι το Ξαρκής;
Με τράβηξε να κάνω αίτηση για να γίνω καλλιτέχνης-in-residence στο Xarkis και να έρθω στη Λυμπιά επειδή έψαχνα έναν τρόπο να συνδέσω τις καλλιτεχνικές μου πρακτικές με την πολιτιστική μου κληρονομιά. Επιθυμώ να καλύψω το χάσμα μεταξύ του εαυτού μου ως εργαζόμενου καλλιτέχνη και των εμπειριών μου που μεγάλωσα με ελληνοκυπριακή επιρροή. Ελπίζω να μάθω τι σημαίνει να δημιουργείς ένα έργο μέσα σε ένα κυπριακό πλαίσιο; Θα έλεγα επίσης ότι το να εργάζομαι σε ένα χωριό όπως η Λυμπιά είναι ελκυστικό- τις περισσότερες φορές που επισκεπτόμουν την Κύπρο ως παιδί, βρισκόμουν στο σπίτι της Γιαγιάς μου στον Αγρό, ένα άλλο χωριό. Αναμένω ότι οι αναμνήσεις από εκείνες τις στιγμές θα ξυπνήσουν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Τἐλος, εύχομαι τόσο οι προσωπικές μου εμπειρίες από την Κύπρο, όσο και η δική μου μοναδική αίσθηση, να εκφραστούν μέσα από το έργο μου και να ενσωματωθούν στο Xarkis.
Ποιες οι δικές σου προσδοκίες από τη συμμετοχή σου στο φετινό φεστιβάλ;
Προσπαθώ να μην έχω πολύ συγκεκριμένες “προσδοκίες” μπαίνοντας σε ένα νέο έργο, γιατί πιστεύω ότι οι προσδοκίες μπορεί να είναι περιοριστικές. Ωστόσο, ελπίζω να δημιουργήσω συνδέσεις με άλλα μέλη της κοινότητας Xarkis. Στόχος μου είναι επίσης να μάθω περισσότερες δεξιότητες επικοινωνίας και συνεργασίας για να συνεργάζομαι με τους άλλους γύρω μου, ειδικά με εκείνους που έχουν μεγαλώσει σε διαφορετικούς πολιτισμούς από τον δικό μου. Λαχταρώ να κινούμαι με το σώμα μου και να εμπνέω τους άλλους να χορεύουν περισσότερο και οπουδήποτε. Θα ήθελα να φάω νόστιμο κυπριακό φαγητό και να απολαύσω τον καυτό κυπριακό ήλιο!
Έχοντας ελληνοκυπριακή καταγωγή, και με βάση τα βιώματα που απέκτησες μεγαλώνοντας στη Βαλτιμόρη, με ποιο τρόπο θα έλεγες ότι διαφοροποιείται η αίσθηση της “κοινότητας” στην Κύπρο και τις ΗΠΑ;
Όταν έρχομαι στην Κύπρο, η αίσθηση της κοινότητας επικεντρώνεται γύρω από τους συγγενείς μου. Τα μέλη της οικογένειάς μου εδώ, είναι απίστευτα φιλόξενα και γενναιόδωρα, γεγονός που μεταδίδει ένα αίσθημα άνευ όρων αγάπης και υποστήριξης. Το αίσθημα της κοινότητας είναι βαθύ, επειδή νιώθω ότι στην Κύπρο η οικογένεια είναι πολύ σημαντική. Δεν μπορώ πραγματικά να μιλήσω για κοινότητες που δεν επικεντρώνονται γύρω από την οικογἐνεια στην Κύπρο, αλλά ανυπομονώ να γίνω μέρος της κοινότητας του Xarkis τώρα! Στις ΗΠΑ μπορείς να βρεις την ίδια αίσθηση της κοινότητας με την Κύπρο, αλλά νομίζω ότι υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλομορφία στον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι ορίζουν την κοινότητα. Θα πω ότι πιστεύω ότι η κοινότητα σχηματίζεται όταν υπάρχει ένα αίσθημα κοινής ταυτότητας μεταξύ των μελών. Νομίζω ότι αυτό μπορεί να συμβεί όταν εργάζεστε στο ίδιο μέρος, φοιτάτε στο ίδιο σχολείο, έχετε τα ίδια ενδιαφέροντα κ.λπ. Πιστεύω όμως ότι ορισμένες ταυτότητες αποδίδουν ισχυρότερα αισθήματα κοινότητας από άλλες. Τα ισχυρότερα συναισθήματα κοινότητας στις ΗΠΑ έχουν εμφανιστεί για μένα όταν βρίσκομαι με μέλη της οικογένειάς μου, με άλλους Ελληνοαμερικανούς και με άλλους καλλιτέχνες του χορού. Ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι εκφράζονται μέσα σε αυτές τις διάφορες κοινότητες μπορεί να είναι αρκετά διαφορετικός, αλλά νομίζω ότι αυτό είναι που επίσης κάνει τις κοινότητες ενδιαφέρουσες.
