Λουίζα Βραδή

Amulet

Με ποια αφορμή προέκυψε το ενδιαφέρον σου για τη σχέση των ανθρώπων με το νερό;

H σχέση των ανθρώπων με το νερό είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ύπαρξής μας. Το νερό συνδέει κάθε πτυχή της ζωής και η ζωή μας είναι άμεσα εξαρτημένη από την πρόσβασή μας στο νερό. Μια από τις βασικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι η κρίση νερού λόγω της αυξημένης θερμοκρασίας. Το νερό είναι ένα αγαθό το οποίο επιδρά τόσο πρακτικά όσο και ψυχολογικά στην ευφορία των ατόμων. Αρκεί να περάσει κανείς λίγο χρόνο κοντά σε μια πηγή νερού και θα δεχθεί άμεσα ερεθίσματα γαλήνης. Τόσο οι λόγοι για τους οποίους πρέπει να προστατεύσουμε το νερό για την επιβίωση μας, όσο και η επίδραση που έχει στον ψυχισμό μας; ήταν κίνητρα για να ασχοληθώ με το εν λόγω ζήτημα.

Σε ποιο βαθμό πιστεύεις ότι η σχέση μας με έναν τόπο ορίζεται και καθορίζεται από τη μορφή του προσβάσιμου νερού; Ποια η δική σου θέση για το τι εν τέλει ορίζουμε ως “σπίτι” μας;

Παρ’ ότι ο πλανήτης μας είναι κατακλυσμένος από νερό, το πόσιμο νερό αποτελεί μόνο το 1% της συνολικής ποσότητας των υδάτινων πόρων. Η πρόσβαση σε αυτό είναι ένα κυρίαρχο ανθρώπινο δικαίωμα. Λόγω κοινωνικών ανισοτήτων, ιδίως σε μη προνομιούχες περιοχές και κοινωνικές ομάδες, δημιουργούνται ανθρωπιστικές αδικίες. Γενικά, όλες οι καταστάσεις έλλειψης προκαλούν ανισορροπία με επίδραση σε πολλαπλά επίπεδα, όπως κοινωνικά, περιβαλλοντικά, ψυχολογικά.

To ερώτημα σχετικά με το τι είναι σπίτι μας οδηγεί στην κατάργηση των ορίων μεταξύ του μικρόκοσμου και του μακρόκοσμου στον οποίο τοποθετούμε τους εαυτούς μας. Είναι το σπίτι ένας χώρος, ένα μέρος ή ένα συναίσθημα; Όπως λέει και ο Mircea Eliade: «Το σπίτι είναι κάτι πολύ περισσότερο από καταφύγιο. Το σπίτι είναι το κέντρο βάρους μας».

Πώς προέκυψε η έμπνευση για το έργο που πρόκειται να παρουσιάσεις στο φετινό Φεστιβάλ Ξαρκής;

Η λειψυδρία είναι μια πραγματικότητα στην Κύπρο. Το νησί της Κύπρου υποφέρει από χρόνια έλλειψη νερού. Οι ξηρασίες και οι παρατεταμένες περίοδοι μειωμένων βροχοπτώσεων είναι συνηθισμένες. Η αυξανόμενη ζήτηση για γλυκό νερό και η μείωση των καθαρών πηγών νερού της Κύπρου επιβαρύνουν με ένα επιπλέον φορτίο τις ανεπαρκείς παροχές νερού του νησιού. Ταυτόχρονα η απομάκρυνση των ατόμων από τη φύση προς τους αστικούς ιστούς έχει ως αποτέλεσμα την απομάκρυνσή τους από την ουσιαστική επαφή με αυτό που μας δίνει ζωή. Η αποξένωση από τα φυσικά στοιχεία, τα οποία αποτελούν την πηγή της ζωής, δημιουργεί τόσο πρακτικά όσο και φιλοσοφικά ερωτήματα τα οποία με προκάλεσαν να δουλέψω το συγκεκριμένο έργο για το φετινό Φεστιβάλ Ξαρκής.