Χρήστος Βρεττός
Λύμπια 2050: Τα Μέλλοντα που Θέλουμε
Από πού προκύπτουν οι διάφορες ασκήσεις (Three Horizons, Future Wheel κ.ά.) πάνω στις οποίες θα βασιστεί το εργαστήριο που προτείνεις;
Ένα κομμάτι των κοινωνικο-περιβαλλοντικών επιστημών στρέφεται σταδιακά προς το «Futures Thinking», δηλαδή (συμμετοχικές) ασκήσεις και έρευνα πάνω σε πιθανά σενάρια του πώς θα μπορούσε να μοιάζει το μέλλον. Αυτό επιτρέπει στους συμμετέχοντες καταρχάς να εστιάσουν σε και να συνδιαμορφώσουν θετικά οράματα του μέλλοντος που οι ίδιοι θέλουν. Ένας τέτοιος αισιόδοξος οραματισμός συμβάλλει και σε μία ευρύτερη αλλαγή στην καθημερινότητά μας, δίνοντάς μας έναν «σκοπό» ή έναν «στόχο» ουσιαστικά. Επιπλέον επιτρέπει στους συμμετέχοντες να καλλιεργήσουν μία συστηματική σκέψη που συνενώνει το περιβάλλον, την τεχνολογία, την πολιτική, την κοινωνία κλπ., αποδομώντας την πολυπλοκότητα.
Πώς προέκυψε η συνεργασία σου με το φετινό Φεστιβάλ Ξαρκής; Πού αποσκοπεί η δική σου συμμετοχή στο φεστιβάλ;
Με κάλεσε η καλλιτεχνική διευθύντρια Χριστίνα Σκαρπάρη, αναγνωρίζοντας πως η κοινωνικο-περιβαλλοντική βιωσιμότητα είναι κατεξοχήν ένα ζήτημα πολιτισμού. Σε αυτό αποσκοπεί και η συμμετοχή μου: Μέσω μίας σειράς παρεμβάσεων, δικτύωσης και γενικότερης συμβουλευτικής, να διερευνήσουμε τους ποικίλους τρόπους που το Φεστιβάλ μπορεί να γίνει πιο συμπεριληπτικό και βιώσιμο.
Με ποιο τρόπο πιστεύεις ότι μπορούν κοινότητες όπως αυτήν του Ξαρκής να συμβάλουν, εάν όχι στη συνολική κοινωνική αναδόμηση, τουλάχιστον στην καθιέρωση βάσεων για την καλλιέργεια του διαλόγου, της εποικοδομητικής διαφωνίας και του συστηματικού τρόπου σκέψης;
Καταρχάς μέσω της πιο άμεσης συμμετοχής τους στα κοινά. Οφείλουμε να (επανα)καλλιεργήσουμε μία παιδαγωγική που επιτάσσει οι πολίτες να είναι πιο ενεργοποιημένοι. Νέες Οδηγίες από την Ευρωπαϊκή Ένωση ορίζουν πως οι πολίτες μπορούν πλέον να οργανώνονται σε ενεργειακές κοινότητες, κι έτσι να γίνονται συν-παραγωγοί και συνιδιοκτήτες έργων καθαρής ενέργειας. Αυτό αποτελεί μόνο ένα από τα πολλά πρακτικά παραδείγματα συλλογικής συμμετοχής. Πρέπει επίσης να δοθεί χώρος σε κοινωνικές ομάδες που έως σήμερα δεν εκπροσωπούνταν στη δημόσια σφαίρα, να διεκδικήσουν νέες πολιτικές.
